Pleidooi voor kerst!

Het verborgene wordt voor de mens zichtbaar!

Kort samengevat wil ik in deze blog een pleidooi houden om toch vooral kerst te vieren of er in ieder geval bij stil te staan. Om er bij stil te staan dat de Christus in de wereld kwam. Dat het heilsplan van God, wat tot dan toe voor de mens verborgen was, zichtbaar werd en  gestalte kreeg in Zijn Zoon om te resulteren in die ene daad waardoor alles volbracht is en de mens weer toegang had tot de Vader. 

Jarenlang heb ik studie gegeven over de zaken die niet kloppen aan het kerstfeest, zoals we dat altijd vierden. Ik wist wat te vertellen over de datum die niet juist is, de symbolen, de kerstboom en de heidense feesten waar ons kerstfeest vandaan komt. Bovenal wees ik erop dat dit feest voor ons als gelovigen geen toegevoegde waarde heeft.  Jarenlang had ik niet door dat ik hierdoor mijzelf en een hoop andere een heleboel vreugde ontnam. De vreugde om stil te staan bij het zichtbare begin!

Het moment dat de Christus zichtbaar in de wereld kwam.

Lees wat er over Hem gezegd wordt als aan de herders de aankondiging wordt gedaan van zijn geboorte. In Lucas 2:11 worden de herders toegesproken en er wordt hun gezegd: U is heden de Heiland geboren, namelijk Christus, de Here, in de stad van David.  Hier wordt nogal wat gezegd, de Heiland, de redder, de gezalfde, de Kurios! Dat kleine baby-tje was dat allemaal. De engelen hebben erop gewacht. Ik denk dat er in de hemel grote spanning was. God gaat handelen, God gaat handelen, Hij gaat Zijn plan met Zijn volk en de wereld weer oppakken. Ik denk dat de engelen elkaar hebben verdrongen om te mogen aanschouwen hoe God dit ging doen. En toen ze het mochten aanschouwen waren ze verheugd. Ze zagen het Woord van God als mensenkind. Voor de engelen een geweldig moment, wat blijkt uit het loflied dat ze zingen ten gehore van de herders. Ere zij God in de hoge en vrede bij de mensen des welbehagen. Eindelijk had God een move gemaakt richting de mensheid en Zijn schepping die zichtbaar was voor iedereen. En wat voor een move! Het kind Jezus werd geboren, de Heiland, verlosser, gezalfde van de Vader, Kurios van het al. Maar ook de eniggeboren Zoon van God! 

Een geweldig feit voor ons om bij stil te staan. Gods Zoon op aarde om de mensen weer terug te brengen bij God, de Vader. Hier startte zijn missie. Hier werd Gods handelen zichtbaar. Zonder deze start was er nooit zo’n geweldig einde geweest!

Maar de tegenargumenten dan? Hieronder zet ik er een paar op een rij.

1.       Kerst wordt niet gevierd op de datum dat Jezus vermoedelijk  geboren werd. Als we dit als een serieus argument willen gebruiken dan moeten we ook Pasen en pinksteren op een andere datum vieren maar daar hoor je niemand over, dus dit vind ik geen argument.

2.       De symbolen en gebruiken die bij kerst gebruikt worden zijn van heidense komaf. Hier zijn voor en tegens te noemen. Een symbool heeft voor een ieder die betekenis die hij er zelf aan toe wil kennen. Maar, hoe hard ik ook beweer dat een swatiska geen hakenkruis is, de meeste mensen zullen hem toch een hakenkruis blijven noemen. Ook al draait hij de andere kant op. Dit ligt dus lastig. Een aantal symbolen kunnen wat mij betreft prima. Maar ik zelf kan bijvoorbeeld zelf geen kerstboom zetten in mijn huis zonder aan de tekst in Jeremia 10:3-4 te denken. Maar hier is een ieder vrij in om er anders over te denken. Ik denk dat maar heel weinig mensen de kerstboom in verband brengen met afgoderij.  Daarnaast hebben we de boom en de lichtjes vaak niet voor de kerst maar voor de gezelligheid in huis. Het echte kerstfeest staat hier voor veel mensen los van.

3.       Het is voor ons gelovigen geen belangrijk feest. Het heeft niet dezelfde impact als bijvoorbeeld Pasen en Pinksteren. Ja, dat klopt dat heeft het niet, maar zonder kerst geen Pasen en Pinksteren. En zeker geen redding van alle mensen. Ik pleit dan ook om stil te staan bij kerst maar ook om verder te kijken dan kerst. Ik wil het zien het als het zichtbare begin en wat werkt het uit.

Ik pleit er dan ook voor om stil te staan bij het feit dat de Redder der wereld in die wereld kwam. Dat deze redder zichtbaar was voor  mensen en voor engelen.Dat vanaf dit moment de Zoon begon te wijzen op de liefdevolle Vader die ieder mens aan Zijn hart wil drukken.   

Ik pleit er voor om met andere gelovigen samen God de lof en dank te brengen voor het feit dat Hij niet liet varen het werk Zijner handen, maar dat Hij in Zijn liefde Zijn eniggeboren Zoon naar deze wereld zond tot redding van een ieder die gelooft, joh 3:16.

Ik pleit ervoor om Jezus te danken voor het feit dat Hij de gestalte van een dienstknecht heeft willen aannemen voor mij. Zeker nu ik de weg ken die Hij gegaan is. Van de stal naar het kruis en van het kruis weer opgestaan. Kerst was voor hem het begin van die weg, van die beproeving! Die Hij tot het einde heeft volbracht voor mij. Maar ook voor alle mensen, rom 5:18.

Ik pleit ervoor om God de Vader te danken voor het feit dat Hij Jezus de hoogste plaats heeft gegeven in de hemel en op aarde. Te weten dat mijn Heer en Redder die plaats heeft, verzekerd mij ervan dat wanneer Hij zegt dat niets mij kan scheiden van Zijn liefde, dat Hij dat ook waar kan maken.

Je moet er dan ook niet raar van op kijken, dat wanneer je mij zoekt op kerstavond, je me vindt in een klein Duits dorpskerkje. Waar ik samen, met nog een heleboel andere gelovigen, God de lof en eer breng die Hij verdient. En dat op een moment dat het stil is, ik op mijn knieën ga en ik aan Jezus vraag om zichtbaar te worden in mijn leven. Net zoals Hij destijds zichtbaar werd in de wereld.

Uitgeroepen!

Steeds als God iets belangrijks op gang brengt roept Hij iemand. Abraham, Mozes, Jeremia, Samuel, Petrus, Johannes, Jacobus, Paulus, ons!? Met deze uitgeroepenen gaat Hij een weg en heeft Hij een doel. Vanavond gaan we kijken naar wat dat voor ons betekent.

We starten vanavond in Rom 12. Dit is eigenlijk een antwoord op de hoofdstukken hiervoor, waar beschreven wordt hoe God in zijn liefde alle dingen tot Zijn doel laat komen. Maar vanavond gaat het om het ene lichaam zijn in Christus. Wij zijn één lichaam!

•     Wat wordt hiermee bedoelt?
•     Waarom is dat zo?
•     Wat moet ik ermee?

Het begin

We starten onze tocht bij een speciale groep geroepenen! De discipelen. Zij zijn letterlijk geroepen door de Here.  In matt 4:18-21 kun je dit prachtig lezen. Jezus roept en ze geven terstond gehoor en laten hun netten vallen. Jezus geeft gelijk aan waartoe Hij ze geroepen heeft. Ik zal u vissers van mensen maken, zegt Hij. Later zal blijken dat het Jezus vooral gaat om het Koninkrijk Gods te verkondigen en hiervoor mensen te winnen. Het gaat er nu niet om wat dat Koninkrijk Gods precies is.

Hij geeft ze een doel, maar ook de manier voor hun om dit doel te bereiken.  In mattheus 5:1-48 staat dit beschreven. Dit zijn leringen van Jezus aan zijn discipelen. Zij moeten het voorbeeld zijn. Het licht dat door anderen gevolgd wordt. Het zout dat als een katalysator fungeert zodat het vuur in de oven brandend blijft(zie http://keesbraks.blogspot.com/).

We zien in het verloop van de evangeliën dat dit soms wel lukt en soms ook niet . Het lukt ze wanneer ze Jezus bij zich hebben of door Hem met een opdracht op pad worden gestuurd. Maar het lukt de discipelen niet om zachtmoedig te zijn, ze maken ruzie over wie straks de grootste is in het koninkrijk. Het lukt ze niet om arm van geest te zijn, ze sturen de kinderen weg bij de Heer, en zo kan ik wel even doorgaan. Met als uiteindelijk resultaat dat Petrus Jezus zelfs tot 3x toe verlogend. Eigenlijk zijn ze niet in staat om aan deze voorwaarden te voldoen. Om het voorbeeld van hun meester te volgen. Eigenlijk blijkt dat alleen Jezus zelf aan deze voorwaarden voldoet. Totdat ….

Jezus gestorven en opgestaan is, en het is pinksteren geweest. Petrus spreekt ineens een grote groep mensen toe, hij laat zich gevangen nemen, en slaat de volgende dag de waarschuwing van het Sanhedrin in de wind en gaat weer door met prediken. Een compleet ander mens! Een voorbeeld voor de mensen om zich heen!

Wat zegt hij daar zelf over in handelingen 15:8. …door hun de heilige Geest te geven evenals ook aan ons…..De heilige Geest heeft in zijn hart woning gemaakt en Petrus is daarmee een ander mens geworden. Ineens zijn de leringen van Jezus uit mattheus 5 een realiteit. Dat kun je nalezen in de voorgaande hoofdstukken van handelingen. Petrus kan ineens dat licht in de wereld zijn waarvoor Jezus hem geroepen had.

Daarna

Nu gaan we kijken hoe dat zit met die andere groep uitgeroepen.

Vorige keer hebben we al uitgebreid stil gestaan bij het feit dat wij geroepenen zijn en wat dit voor ons persoonlijk uitwerkt. Dit staat onder andere in Rom  8:29, zodat Zijn Zoon de eerstgeborene zou zijn onder vele broederen. Hij heeft ons bedoeld voor het Zoonschap. Dit hebben we niet aan ons zelf te danken, maar Hij heeft ons tevoren gekend. En waarom dan zonen?

Een zoon heeft alle eigenschappen van zijn vader. Hij laat zien wie zijn vader is. En op deze manier  kan God  zijn overweldigende genade tonen, door ons die eertijds doodt waren door de overtreding en zonde, door ons mede levend te maken in Christus. Hij laat zien welk geweldig werk Hij in ons gedaan heeft.  Hebben we hier zelf iets aan gedaan? Nee! Het is genade. Lees maar in efe 2:1-10

Maar net als in de Romeinenbrief verbindt Paulus hier een conclusie aan. En dat zouden wij ook mogen doen. Net als Paulus je knieën buigen  en Hem danken, zodat Christus door Zijn Geest in je hart woning kan maken, efe 3:14-21.

Maar dit heeft gevolgen! Lees maar verder in Efe 4

1 Als gevangene in de Here, vermaan ik u dan te wandelen waardig der roeping, waarmede gij geroepen zijt, 2 met alle nederigheid en zachtmoedigheid, met lankmoedigheid, en elkander in liefde te verdragen, 3 en u te beijveren de eenheid des Geestes te bewaren door de band des vredes: 4 één lichaam en één Geest, gelijk gij ook geroepen zijt in de ene hoop uwer roeping, 5 één Here, één geloof, één doop, 6 één God en Vader van allen, die is boven allen en door allen en in allen.

 Ik vind hier een frappante gelijkenis met mattheus 5. Veel van deze zaken geeft Jezus mee aan zijn discipelen. We hebben gezien dat Jezus eigenlijk de enige was die op deze manier kon wandelen. Pas toen Petrus Zijn Geest ontving lukte het hem ook. Paulus vraagt ons in Efe 5 eigenlijk hetzelfde. Weest dan navolgers van God, als geliefde kinderen, en wandelt in de liefde, zoals ook Christus u heeft liefgehad en zich voor ons heeft overgegeven als offergave en slachtoffer, Gode tot een welriekende reuk.

Uiteindelijk

Wij geroepen vormen dus één lichaam in Christus

God geeft ons hierin allemaal onze plaats, hetzij vrije, hetzij slaaf, hetzij Jood, hetzij heiden, zie 1 kor 12:12 en verder. Hier wijst Hij ons tevens een weg die nog verder voert: de weg van de liefde. Hij heeft in de Zoon laten zien hoe die weg loopt.

Wij mogen ook op die weg wandelen. Doordat de Geest in ons woont zijn wij in staat om dat te doen.

Efe 3:10 opdat thans door middel van de gemeente aan de overheden en de machten in de hemelse gewesten de veelkleurige wijsheid Gods bekend zou worden, 11 naar het eeuwige voornemen, dat Hij in Christus Jezus, onze Here, heeft uitgevoerd, 12 in wie wij de vrijmoedigheid en de toegang met vertrouwen hebben door het geloof in Hem.

Zo mogen en kunnen wij dat licht zijn voor de wereld, nee voor de ganse kosmos. Niet door wat wij zelf doen, maar door wat Hij heeft gedaan in ons.