woensdag 22 maart 2017

…3 redenen…

…waarom ik geloof dat de uitspraak van Gods Naam niet Jahweh is.

Zoals je in voorgaande blogs kunt lezen, geef ik de voorkeur aan de uitspraak van Gods naam als Yehovah. Dit in tegenstelling tot veel mensen die de voorkeur geven aan de uitspraak Jahweh. Hieronder wil ik kort toelichten wat voor mij de redenen zijn om te kiezen voor de uitspraak Yehovah.

Ondanks dat er meer redenen zijn aan te voeren zal ik er hieronder 3 noemen.

1.       Masoretisch bewijs

Van oudsher bestaat het Hebreeuwse schrift alleen uit medeklinkers. Als je dit in het Nederlands zou doen en je zou bijvoorbeeld het woord SCHOON schrijven dan schrijf je SCHN. Als je dan niet weet welk woord er bedoeld wordt dan zou je kunnen denken dat er SCHOON, SCHEEN, SCHOEN of SCHONE staat. Je zal uit de context moeten afleiden wat het moet zijn. Dat is lastig. Vooral als de taal minder gesproken wordt of de context onduidelijk is. Dan ga je in een stuk tekst misschien gauw vergeten hoe de uitspraak ook al weer was, en daardoor de betekenis.

Dit was ook wat de Masoreten bedachten rond de 8ste eeuw. Zij hadden de Tenach(zeg maar ons oude testament) met alleen maar medeklinkers. Zij wilde voorkomen dat de uitspraak verloren ging en bedachten een systeem waarmee ze de uitspraak, en de voordracht  vastlegden. Voor ons ziet dit er nu uit als streepjes en puntjes rond de Hebreeuwse letters.  Onderstaand staat het e.e.a. uitgelegd.

LET OP, HET HEBREEUWS LEES JE VAN RECHTS NAAR LINKS!!

Daarnaast hadden ze een systeem bedacht om voor sommige woorden iets anders uit te spreken dan datgene wat je daadwerkelijk leest. Eén van die woorden is bijvoorbeeld de Naam van God. Hier maakte ze de afspraak dat, iedere keer wanneer je deze leest, je hem uitspreekt als ADONAI. De echte naam bleef op die manier verborgen.


Maar dit was ze niet genoeg, ze wilde de naam onuitspreekbaar maken. Dit deden ze door niet iedere medeklinker een klinkerteken mee te geven. Dit zag er dan zo uit,
 De tweede letter heeft geen klinkerteken en hiermee is dit woord onuitspreekbaar. En dus ook de uitspraak van de Naam van God niet te herleiden.
Nu zijn er verscheidene masoretische teksten bij ons bekend. Bijvoorbeeld de Leningrad codex en de Aleppo codex. En in deze teksten is het op een aantal plaatsen niet helemaal goed gegaan. Op deze plaatsen staan er wel 3 klinkertekens en is de utispraak wel helder. Als je bijvoorbeeld in de Leningrad codex(een masoretisch manuscript) kijkt, in genesis 3:14 daar zie je  
Bij iedere medeklinker een klinkerteken. En hiermee ligt de uitspraak vast op YEHOVAH.
(vaak wordt als argument aangedragen dat het hier de klinkertekens van Adonai betreft, maar die zien er anders uit
Trouwens je hoort het in het nederlands ook al, de eerste klinker is anders)

Ik denk dat deze “fout” ontstaan is dorodat de schrijver in zijn hoofd meeleest en de naam uitspreekt. Maar zijn hand mag deze uitspraak niet opschrijven, maar in sommige gevallen is dit toch gebeurd. In de leningrad codex is dit ongeveer 50 keer gebeurd. Maar ook in andere masoretische geschriften vinden we deze “verschrijving  “terug. Bijna wekelijks worden er nu nieuwe schriftplaatsen ontdekt.

Er is nog een derde klinkerteken variant, die kun je bijvoorbeeld vinden in Ezechiël 14:4, daar vind je
Dit is vaak waar de combinatie ADONAI YEHOVAH staat. Hier spraken de masoreten over ADONAI ELOHIEM. Het puntje is een overblijfsel van de IE die de schrijver in zijn hoofd uitsprak.


De uitspraak YEHOVAH komt dus voor in de masoretische geschriften, terwijl de uitspraak JAHWEH nergens voor komt.
Dit zou er  namelijk zo uit moeten zien
Wat mij betreft is dit bewijs nummer 1!


2. Herkomst uitspraak JAHWEH
Als je gaat zoeken waar de naam JAHWEH vandaan komt, dan kom je o.a. Uit bij Gesenius. Deze Gesenius heeft in de 18e eeuw een lexicon gemaakt voor het Hebreeuws. Deze lexicon wordt door veel deskundigen van de Hebreeuwse taal als één van de beste gezien. Gesenius zegt onder andere het volgende over de uitspraak JAHWEH :


Gesenius stelt dat de uitspraak JAHWEH bij de Samaritanen vandaan komt. Alleen de vraag is welke God aanbaden de Samaritanen.

De Samaritanen waren een mengelmoes van volkeren. Ze waren in het land gebracht door de Assyrische koningen en hadden zich vermengd met de Israëlieten die achter waren gebleven. In ”De oude geschiedenis van de Joden” schrijft Flavius Josephus over ze. In boekXI:324 is te lezen hoe ze een tempel bouwen op de berg Garizin. Waarna Josephus in Boek XII 259 dat dit een tempel zonder naam is.

Vervolgens lezen we dat de Samaritanen tijdens de vervolging onder Antiochus Ephipanes aanbieden om hun tempel naar de naam van Zeus Hellenios te noemen(XII 261). Dit wordt gehonoreerd en voortaan is de tempel op de berg Garizin een tempel voor Zeus Hellenios. Dit duurt voort tot de Griekse oppergod wordt ingeruild voor de Romeinse oppergod. Vanaf dat moment is het een tempel voor Jupiter.

Dus de Samaritanen hadden hun tempel naar de God Jupiter genoemd en niet naar de God van Israël. Hoe kan het dan dat Gesenius zegt dat Jahweh bij de samaritanen vandaan komt?

Dat zou heel simpel kunnen als je weet dat de romeinen Jupiter niet als Jupiter  kenden maar als Jove Pater(spreek uit als Jowé Patér) of Jove. De Samaritanen noemden hun God dus Jove. Zou het kunnen zijn dat de vroege kerkvaders gedacht hebben dat het hier ging om de Naam van onze God .En dat ze toen ze de Samaritanen Jowé deze klanken hebben opgeschreven als Jahweh?
 
3.       Namen die Gods naam in zich dragen.  

Het 3e bewijs zijn wat mij betreft de namen die de Godsnaam in zich hebben. Er zijn geen namen bekend die met Jah- beginnen waarvan de betekenis met God heeft te maken . Aan de andere kant zijn er legio namen die met Jo- beginnen en die wel iets zeggen over God.

Namen die bijvoorbeeld als betekenis hebben, God geeft, Jonathan of God is Genadig, Johannes. Deze namen beginnen in het Hebreeuws met YEHO. Namelijk YEHO-NATHAN, YEHO-CHANAN. Zelfs Jezus zijn Hebreeuwse naam begint hiermee, YEHO-SHUA
Het eerste deel van deze namen bevatten een deel van Gods naam! Vaak de eerste 3 letters. Hierin hoor je de uitspraak YEHOVAH terug.

Er zijn dan geen namen die beginnen met JAH, er zijn er wel die eindigen op YAH of YAHOE. Deze namen zeggen wel iets over onze God. Maar deze namen gebruiken zijn poetische naam, net als Hallelu- YAH dat doet.

 

Zoals gezegd zijn er nog meer redenen te noemen. Dit zijn wat mij betreft de belangrijkste.

Binnenkort hoop ik hier ook nog bewijs aan toe te kunnen voegen vanuit de hoek van de Joodse rabbijnen. Als iemand het kan weten dan zijn zij het.

maandag 13 maart 2017

...Ik ben de HERE...

Het verhaal van de Naam van God, de Naam van die ene God, de God die aarde en hemel schiep.
Ik wil jullie laten zien dat dit een bijzonder verhaal is. Een verhaal dat het vertellen waard is. Een verhaal dat begint in een ver verleden, in genesis, en zich vervolgd in de bijbel. Het eindigt met een geweldige belofte voor de toekomst.
Gedurende dit verhaal zullen we wat de Naam van God is en waar Zijn Naam voor staat. En wat het belang is van het kennen van Zijn Naam.
Jezus kwam op aarde om de Naam van Zijn Vader bekend te maken, dit lezen we in het johannesevangelie. Petrus geeft op de pinksterdag aan dat ieder die de Naam des HERE aanroept behouden zal worden. En Paulus verteld in de Romeinen brief dat God beleden zal worden onder de heidenen en Zijn Naam lof zal worden toegezongen.
Kennelijk waren zij erg onder de indruk van de grootsheid van Zijn Naam. Ik kan u maar één ding zeggen hierop. Kom luisteren naar datgene waardoor ik onder de indruk ben van die Naam. En misschien kunnen wij dan samen, zoals Paulus dat zegt, Zijn Grote Naam lofzingen!
 
Hieronder een link naar de opnamen