zaterdag 10 december 2011

Uitgeroepen!

Steeds als God iets belangrijks op gang brengt roept Hij iemand. Abraham, Mozes, Jeremia, Samuel, Petrus, Johannes, Jacobus, Paulus, ons!? Met deze uitgeroepenen gaat Hij een weg en heeft Hij een doel. Vanavond gaan we kijken naar wat dat voor ons betekent.
We starten vanavond in Rom 12. Dit is eigenlijk een antwoord op de hoofdstukken hiervoor, waar beschreven wordt hoe God in zijn liefde alle dingen tot Zijn doel laat komen. Maar vanavond gaat het om het ene lichaam zijn in Christus. Wij zijn één lichaam!

  •     Wat wordt hiermee bedoelt?
  •     Waarom is dat zo?
  •     Wat moet ik ermee?

Het begin
We starten onze tocht bij een speciale groep geroepenen! De discipelen. Zij zijn letterlijk geroepen door de Here.  In matt 4:18-21 kun je dit prachtig lezen. Jezus roept en ze geven terstond gehoor en laten hun netten vallen. Jezus geeft gelijk aan waartoe Hij ze geroepen heeft. Ik zal u vissers van mensen maken, zegt Hij. Later zal blijken dat het Jezus vooral gaat om het Koninkrijk Gods te verkondigen en hiervoor mensen te winnen. Het gaat er nu niet om wat dat Koninkrijk Gods precies is.
Hij geeft ze een doel, maar ook de manier voor hun om dit doel te bereiken.  In mattheus 5:1-48 staat dit beschreven. Dit zijn leringen van Jezus aan zijn discipelen. Zij moeten het voorbeeld zijn. Het licht dat door anderen gevolgd wordt. Het zout dat als een katalysator fungeert zodat het vuur in de oven brandend blijft(zie http://keesbraks.blogspot.com/).
We zien in het verloop van de evangeliën dat dit soms wel lukt en soms ook niet . Het lukt ze wanneer ze Jezus bij zich hebben of door Hem met een opdracht op pad worden gestuurd. Maar het lukt de discipelen niet om zachtmoedig te zijn, ze maken ruzie over wie straks de grootste is in het koninkrijk. Het lukt ze niet om arm van geest te zijn, ze sturen de kinderen weg bij de Heer, en zo kan ik wel even doorgaan. Met als uiteindelijk resultaat dat Petrus Jezus zelfs tot 3x toe verlogend. Eigenlijk zijn ze niet in staat om aan deze voorwaarden te voldoen. Om het voorbeeld van hun meester te volgen. Eigenlijk blijkt dat alleen Jezus zelf aan deze voorwaarden voldoet. Totdat ….
Jezus gestorven en opgestaan is, en het is pinksteren geweest. Petrus spreekt ineens een grote groep mensen toe, hij laat zich gevangen nemen, en slaat de volgende dag de waarschuwing van het Sanhedrin in de wind en gaat weer door met prediken. Een compleet ander mens! Een voorbeeld voor de mensen om zich heen!
Wat zegt hij daar zelf over in handelingen 15:8. …door hun de heilige Geest te geven evenals ook aan ons…..De heilige Geest heeft in zijn hart woning gemaakt en Petrus is daarmee een ander mens geworden. Ineens zijn de leringen van Jezus uit mattheus 5 een realiteit. Dat kun je nalezen in de voorgaande hoofdstukken van handelingen. Petrus kan ineens dat licht in de wereld zijn waarvoor Jezus hem geroepen had.
Daarna
Nu gaan we kijken hoe dat zit met die andere groep uitgeroepen.
Vorige keer hebben we al uitgebreid stil gestaan bij het feit dat wij geroepenen zijn en wat dit voor ons persoonlijk uitwerkt. Dit staat onder andere in Rom  8:29, zodat Zijn Zoon de eerstgeborene zou zijn onder vele broederen. Hij heeft ons bedoeld voor het Zoonschap. Dit hebben we niet aan ons zelf te danken, maar Hij heeft ons tevoren gekend. En waarom dan zonen?
Een zoon heeft alle eigenschappen van zijn vader. Hij laat zien wie zijn vader is. En op deze manier  kan God  zijn overweldigende genade tonen, door ons die eertijds doodt waren door de overtreding en zonde, door ons mede levend te maken in Christus. Hij laat zien welk geweldig werk Hij in ons gedaan heeft.  Hebben we hier zelf iets aan gedaan? Nee! Het is genade. Lees maar in efe 2:1-10
Maar net als in de Romeinenbrief verbindt Paulus hier een conclusie aan. En dat zouden wij ook mogen doen. Net als Paulus je knieën buigen  en Hem danken, zodat Christus door Zijn Geest in je hart woning kan maken, efe 3:14-21.
Maar dit heeft gevolgen! Lees maar verder in Efe 4
Als gevangene in de Here, vermaan ik u dan te wandelen waardig der roeping, waarmede gij geroepen zijt, met alle nederigheid en zachtmoedigheid, met lankmoedigheid, en elkander in liefde te verdragen, en u te beijveren de eenheid des Geestes te bewaren door de band des vredes: één lichaam en één Geest, gelijk gij ook geroepen zijt in de ene hoop uwer roeping, één Here, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, die is boven allen en door allen en in allen.
 Ik vind hier een frappante gelijkenis met mattheus 5. Veel van deze zaken geeft Jezus mee aan zijn discipelen. We hebben gezien dat Jezus eigenlijk de enige was die op deze manier kon wandelen. Pas toen Petrus Zijn Geest ontving lukte het hem ook. Paulus vraagt ons in Efe 5 eigenlijk hetzelfde. Weest dan navolgers van God, als geliefde kinderen, en wandelt in de liefde, zoals ook Christus u heeft liefgehad en zich voor ons heeft overgegeven als offergave en slachtoffer, Gode tot een welriekende reuk.
Uiteindelijk
Wij geroepen vormen dus één lichaam in Christus
God geeft ons hierin allemaal onze plaats, hetzij vrije, hetzij slaaf, hetzij Jood, hetzij heiden, zie 1 kor 12:12 en verder. Hier wijst Hij ons tevens een weg die nog verder voert: de weg van de liefde. Hij heeft in de Zoon laten zien hoe die weg loopt.
Wij mogen ook op die weg wandelen. Doordat de Geest in ons woont zijn wij in staat om dat te doen.
Efe 3:10 opdat thans door middel van de gemeente aan de overheden en de machten in de hemelse gewesten de veelkleurige wijsheid Gods bekend zou worden, 11 naar het eeuwige voornemen, dat Hij in Christus Jezus, onze Here, heeft uitgevoerd, 12 in wie wij de vrijmoedigheid en de toegang met vertrouwen hebben door het geloof in Hem.
Zo mogen en kunnen wij dat licht zijn voor de wereld, nee voor de ganse kosmos. Niet door wat wij zelf doen, maar door wat Hij heeft gedaan in ons.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten