...Ik ben de HERE...

Het verhaal van de Naam van God, de Naam van die ene God, de God die aarde en hemel schiep.

Ik wil jullie laten zien dat dit een bijzonder verhaal is. Een verhaal dat het vertellen waard is. Een verhaal dat begint in een ver verleden, in genesis, en zich vervolgd in de bijbel. Het eindigt met een geweldige belofte voor de toekomst.
Gedurende dit verhaal zullen we wat de Naam van God is en waar Zijn Naam voor staat. En wat het belang is van het kennen van Zijn Naam.

Jezus kwam op aarde om de Naam van Zijn Vader bekend te maken, dit lezen we in het johannesevangelie. Petrus geeft op de pinksterdag aan dat ieder die de Naam des HERE aanroept behouden zal worden. En Paulus verteld in de Romeinen brief dat God beleden zal worden onder de heidenen en Zijn Naam lof zal worden toegezongen.

Kennelijk waren zij erg onder de indruk van de grootsheid van Zijn Naam. Ik kan u maar één ding zeggen hierop. Kom luisteren naar datgene waardoor ik onder de indruk ben van die Naam. En misschien kunnen wij dan samen, zoals Paulus dat zegt, Zijn Grote Naam lofzingen!

 

Hieronder een link naar de opnamen

 

opname 8 maart

 

 

 

 

….Toch Hebreeuws? II

In mijn vorige blog gaf ik aan dat er sterke vermoedens zijn dat Mattheüs zijn evangelie in het Hebreeuws schreef. Dat is niet nieuw! In de derde eeuw na Christus beweerde Eusebius dat Mattheüs zijn evangelie in het Hebreeuws schreef!En hij had dat weer van Papias, deze kerkvader leefde rond het jaar 100 en kon het dus weten! Helaas zijn de geschriften van Papias verloren gegaan, dus kunnen we het niet uit eerste hand lezen.

In een andere tekst schrijft Eusebius het volgende: “Barthelomeüs had gepredikt en liet daarna het geschrift van Mattheüs achter in zijn originele Hebreeuwse taal”.

Volgens Eusebius is het duidelijk, Mattheüs schreef zijn evangelie in het Hebreeuws. Maar hoe belangrijk is dit eigenlijk, wij lezen het toch in het Nederlands?

Het zou belangrijk kunnen zijn als het Hebreeuws iets anders zegt dan het Grieks. Dit is bijvoorbeeld het geval bij Mattheüs 5:4 waar bij ons in de NBG staat:

4 Zalig die treuren, want zij zullen vertroost worden.

In het Hebreeuws echter staat er wachten in plaats van treuren. Dit geeft de zin een heel andere lading.  

 

4 Zalig die wachten, want zij zullen vertroost worden.

En dan is er ineens een verband te zien tussen Jezus Zijn woorden en de woorden van de profeten. Ineens zie je dat Jezus hetzelfde zegt als Jesaja. Ze hebben het over diegene die op God wachten. 

Neem bijvoorbeeld Jesaja 30:18

18 Daarom verlangt de Here ernaar u genadig te zijn, en daarom zal Hij Zich verheffen om Zich over u te ontfermen, want de Here is een God van recht; welzalig allen die op Hem wachten. 19 Want gij volk, dat op Sion, in Jeruzalem, woont, gij zult niet blijven wenen. Hij zal u zeker genadig zijn op uw luid geroep; zodra Hij dat hoort, zal Hij u antwoorden.

Er zijn nog veel meer plaatsen in het oude testament waar een verband wordt gelegd tussen zalig zijn en wachten, zie bijvoorbeeld Daniel 12:12. Ineens is het duidelijk dat Jezus Zijn woorden niet zomaar ergens vandaan komen. Ze sluiten aan bij wat de profeten voor Hem gezegd hebben.

Dit maakt voor mij het Hebreeuwse Mattheüs zo mooi.  Jezus beroept zich op de schriften, maar spreekt ze ook na. Hij vult ze als het ware in. Hij laat zien hoe je kan leven vanuit die schriften.

En als je dan kijkt naar wat dit vers zegt. Zalig die wachten, want zij zullen vertroost worden! Wachten wij, en de hele schepping met ons, niet op Hem, om vertroost te worden? Fantastisch om die woorden te horen uit de mond van de Messias.

Hebreeuwse namen en hun betekenis 20 april

Num 13:16 Dit zijn de namen der mannen, die Mozes uitzond om het land te verspieden; en Mozes noemde Hosea, de zoon van Nun, Jozua.

Dit heb ik nooit geweten, kennelijk heb ik er altijd overheen gelezen. Mozes verandert de naam van Hosea in Jozua! Waarom deed Mozes dat? Wat betekende dat voor Jozua? En wat heeft dit te maken met onze Heer, Jezus?

Op 20 april ben ik onder andere op de bovenstaande vragen ingaan. Ik wil op deze avond naar een aantal aspecten kijken m.b.t. Hebreeuwse namen, hun betekenis en het belang van die betekenis. Waarom heet Samuel bijvoorbeeld Samuel? En waaraan dachten de ouders van Debora toen ze haar die naam gaven? Waarom eindigen zoveel namen met –el of -ia? Gabriel, Michael, Daniel, nehemia, jeremia? Moeten we hier iets mee of niet? Zegt het iets over de persoon zelf? Wat zegt het nog meer?

Het zegt in ieder geval vaak wat over God! En dat is leuk om te ontdekken. De mensen die die namen gaven wilden er iets mee uit drukken. Het verhaal achter die namen is een verhaal op zich. Soms gaat het om een wens voor het kind, soms een gevolg van iets, soms is de naam zelfs profetisch. Samen met u wil ik op zoek gaan naar die verhalen. En hopelijk heeft dat bij u dezelfde uitwerking als bij mij. Verwondering en bewondering voor Zijn grootheid en de grootheid van Zijn Naam!

 Audio opname 20 april

Video opname 20 april deel 1

Video opname 20 april deel 2

 

Hieronder de presentatie

 

 

 

 

 

 

…het is pasen…. HalleluYaH !!

Het is ongelofelijk, we staan weer op het droge. Als ik het niet gezien had dan zou ik het niet geloven! Muren van water stonden er aan allebei de kanten en daar liepen wij tussendoor. Dwars door de zee! En toen we bijna aan de overkant waren en de Egyptenaren ons bijna ingehaald hadden. Toen ineens leek het wel of zij niet goed meer wisten wat ze aan het doen waren. Het leek wel of ze in de war waren. Ze bleven met hun wielen steken in de modder. En daardoor kwamen wij veilig aan de overkant. Toen vloeide het water terug en werden alle Egyptenaren die ons achterna zaten gedood. God bevrijdde ons en redde ons door Zijn machtige daden. 

Nu was het Mozes die verbaasd was en lyrisch was over God Zijn daden. Over de manier waarop God Zijn macht had laten zien. Mozes was er zo vol van dat hij een lied maakte over de daden van God. 

Een mooi lied, waard om te lezen. Vooral de laatste regel spreekt mij persoonlijk altijd erg aan. De HERE regeert voor altoos en eeuwig. Hij is koning voor altijd! Maar daar ga ik het nu niet over hebben. Ik wil het hebben over de tweede regel van Mozes zijn lied. “De HERE is mijn kracht en mijn Psalm, Hij is mij tot heil geweest”. In het nederlands is het niet te zien, maar Mozes gebruikt hier een bijzondere vorm van de Naam van God, van YeHoVaH. Mozes gebruikt die Naam hier in een andere vorm, de poëtische vorm. Hij gebruikt alleen de eerste en de laatste letter van zijn naam. De Yod en  de Hey, Hy" en dat spreek je uit als YaH.

En die vorm kennen we! Wij gebruiken die vorm namelijk ook wel eens. Wij gebruiken die vorm namelijk als we Halleluja zingen. Hallelu-YaH . Het betekent zoveel als prijst u of looft u YaH, prijst u of looft u YeHoVaH! Deze uitdrukking, HalleluYAH komt weer terug in het boek openbaringen(19:1), als een grote menigte God de lof en eer brengt en Hem prijst als koning. Hier zie je Gods Naam weer terugkomen in een vorm die mensen over heel de wereld kennen.

Terug naar Mozes, Mozes bracht God de lof en eer nadat Hij het volk door de zee had geleid, weg uit Egypte, weg uit de slavernij. God, YeHoVaH, heeft ons ook uit de slavernij gehaald, Hij heeft ons bevrijd door Zijn Zoon. Op Pasen heeft Hij dit gedaan. Daarom is Hij alle lof en eer waard. Hij is het die het waard is om geprezen te worden. Daarom wil ik Hem loven, YeHoVaH prijzen. Daarom vind ik het machtig als ik mag zeggen Hallelu-YaH. Daarom vind ik het machtig en zing ik luidkeels mee als er in een lied Hallelu-YaH gezongen wordt.

Ik prijs en loof Zijn GROTE NAAM, Hallelu-YaH !!!

Waarom Paulus?

Naar aanleiding van één van mijn vorige blogs, over het Koninkrijk Gods, krijg ik nogal eens de vraag: en Paulus dan? Heb je die verlaten?

Dat lijkt misschien een rare vraag, maar één van de dingen die ik in mijn blog stel, is dat Paulus feitelijk over dezelfde dingen spreekt als Jezus. Ze hebben het beide over het Koninkrijk Gods en het geloof in Jezus. Alleen ze spreken op verschillende momenten. Jezus vooral voor Zijn dood en opstanding, Paulus erna.

Maar terug naar de vraag. Het antwoord is nee! Ik heb Paulus niet los gelaten. Ik heb Paulus nodig om een helder beeld te krijgen van diegene die ik wil dienen, Jezus. Ik wil net als Paulus een navolger van Hem zijn.

Paulus voor de heidenen.

Ondanks dat ik geloof dat Paulus en Jezus dezelfde boodschap brachten is Paulus niet voor niks geroepen. Geroepen en naar de heidenen gezonden.

Heel kort komt het hier op neer:

1.Paulus spreekt tegen een publiek dat niet bekend was met de geschiedenis van Israël, de torah en de overige boeken en tradities van het Volk.

2.Paulus spreekt tegen een publiek met een duidelijk ander referentiekader.

3.Paulus heeft een verder zicht geopenbaard gekregen dan de andere apostelen. Paulus mag aansluiten bij datgene wat al in Jesaja geschreven staat.

Ander publiek

Stel je eens voor dat je leeft in een dorpje ergens in Friesland rond het jaar 1800. Er is geen televisie, geen telefoon, geen krant, geen… vul maar in. Wat wist jij als Fries van de geschiedenis van bijvoorbeeld Spanje?

Zo was het ook in Paulus zijn dagen. Wat wist een Griek van de Joodse geschiedenis. Wat wist iemand uit Klein-azie over de  Torah? Als zo iemand dat allemaal niet kende en niet wist, hoe moest je hem dan laten zien dat Jezus de vervulling van dit alles is?

Paulus moest andere taal gebruiken tegen de heidenen dan hij tegenover de joden kon gebruiken. Hij kon niet vanuit de Torah dingen uitleggen. Hij moest het aanpakken zoals hij het bijvoorbeeld in Athene aanpakte(Zie hand 17:15-34). Aansluiten bij de daar aanwezige kennis.

Referentie kader

Daarnaast moest Paulus rekening houden met het feit dat sommige begrippen bij het ene volk iets anders betekende dan bij het andere volk.

De hogepriester was voor de Joden de hoogste priester in de dienst van JHWH, terwijl de hogepriester voor de doorsnee Romein de pontifex maximus was. Dit ambt was een nevenfunctie van de keizer van Rome.

Een koning was bij de Joden de hoogste macht in het land, bij de Romeinen was het een heerser van een vazalstaat en daarmee ondergeschikt aan de keizer van Rome.

Bij een term als wedergeboorte zal een Romein eerder aan bepaalde overgangsriten voor de Cybelle hebben gedacht dan aan een gebeurtenis van binnenuit.

Zelfs bij een term als offeren had iedereen een ander begrip.

Wat ik probeer duidelijk te maken is het feit dat Paulus op eieren moest lopen wilde hij zijn publiek niet de verkeerde kant op sturen. Maar niet voor niks kiest God hem uit. Een Jood, uit de stam van Benjamin, te Tarsus in Cilicië geboren, doch in Jeruzalem opgevoed, aan de voeten van Gamaliël opgeleid met nauwgezette inachtneming van de wet onzer vaderen, een ijveraar voor God.

Iemand geboren in een havenstad in het Romeinse rijk, met Romeins burgerrecht, opgeleid aan Het kennisinstituut van het Joodse volk. Het kon niet beter. Hij was opgevoed met alle klassieken, zoals blijkt uit de gebeurtenissen zoals die zich in Athene afspelen. Met alle respect, de andere apostelen waren  nooit zover gekomen. Het is ondenkbaar dat de wijsgeren van het voormalige Griekse rijk in discussie waren gegaan met een paar simpele vissers. Maar nu staat daar het neusje van de zalm van de Joodse denkwereld. Of neem de keizer, geen "niet Romein" kon zich op de keizer beroepen. Zij moesten het doen met een ondergeschikte van de keizer. In het beste geval een (vazal)-koning, een gouverneur of een preator. Zo niet Paulus, door zijn Romeins burgerrecht kon hij zich beroepen op de keizer en zo kon het evangelie tot aan de machtigste mens op aarde klinken. Wederom vraag ik mij af of de andere apostelen zover gekomen zouden zijn.

Daarom koos God Paulus als Zijn werktuig voor de heidenen!

Paulus zijn boodschap voor de heidenen

Als dat zo is dan heeft Paulus ook een speciale boodschap voor de heidenen. Iets wat speciaal voor de niet-Joden gold. Iets wat in Jezus Zijn bediening door schemerde krijgt bij Paulus de volle aandacht. Het heil is er ook voor de niet-Jood!

Waar Jezus nog voorzichtig aangeeft dat Hij nog andere schapen heeft die niet van deze stal zijn. Waar Hij zegt dat het Koninkrijk aan een ander volk gegeven zal worden. Waar Hij uiteindelijk na een paar kruimels, 2 hele dagen in Samaria blijft en er velen tot geloof komen. Waar Hij de knecht van de hoofdman geneest. Daar zegt Paulus het luidt en duidelijk op allerlei plaatsen in zijn brieven. 

Bijvoorbeeld in de Efeze brief

Efe 2:11 Bedenkt daarom dat gij, die vroeger heidenen waart naar het vlees, en onbesneden genoemd werdt door de zogenaamde besnijdenis, die werk van mensenhanden aan het vlees is, 12 dat gij te dien tijde zonder Christus waart, uitgesloten van het burgerrecht Israëls en vreemd aan de verbonden der belofte, zonder hoop en zonder God in de wereld. 13 Maar thans in Christus Jezus zijt gij, die eertijds veraf waart, dichtbij gekomen door het bloed van Christus.

Kennelijk zijn wij niet langer uitgesloten van het burgerrecht Israels en zijn we nu geen geen vreemdelingen en bijwoners meer, maar medeburgers der heiligen en huisgenoten Gods, gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, terwijl Christus Jezus zelf de hoeksteen is.

Paulus verkondigt een gekruisigde en opgestane Heer! Wat voor ons als gevolg heeft dat wij als niet-Jood deel hebben aan de heilsbeloften gedaan aan Zijn volk. 

Is dit in de plaats van? Heel duidelijk niet! Dit is samen met!

Bij Paulus blijft het daar niet bij. Uiteindelijk zal het samen zijn met alle mensen!

Fil 2: 9 Daarom heeft God Hem ook uitermate verhoogd en Hem de naam boven alle naam geschonken, 10 opdat in de naam van Jezus zich alle knie zou buigen van hen, die in de hemel en die op de aarde en die onder de aarde zijn, 11 en alle tong zou belijden: Jezus Christus is Here, tot eer van God, de Vader!