Zoals je in voorgaande blogs kunt lezen, geef ik de voorkeur
aan de uitspraak van Gods naam als Yehovah. Dit in tegenstelling tot veel
mensen die de voorkeur geven aan de uitspraak Jahweh. Hieronder wil ik kort
toelichten wat voor mij de redenen zijn om te kiezen voor de uitspraak Yehovah.
Ondanks dat er meer redenen zijn aan te voeren zal ik er
hieronder 3 noemen.
1. Masoretisch bewijs
Van oudsher bestaat het Hebreeuwse schrift alleen uit
medeklinkers. Als je dit in het Nederlands zou doen en je zou bijvoorbeeld het
woord SCHOON schrijven dan schrijf je SCHN. Als je dan niet weet welk woord er
bedoeld wordt dan zou je kunnen denken dat er SCHOON, SCHEEN, SCHOEN of SCHONE
staat. Je zal uit de context moeten afleiden wat het moet zijn. Dat is lastig.
Vooral als de taal minder gesproken wordt of de context onduidelijk is. Dan ga
je in een stuk tekst misschien gauw vergeten hoe de uitspraak ook al weer was,
en daardoor de betekenis.
Dit was ook wat de Masoreten bedachten rond de 8ste
eeuw. Zij hadden de Tenach(zeg maar ons oude testament) met alleen maar
medeklinkers. Zij wilde voorkomen dat de uitspraak verloren ging en bedachten
een systeem waarmee ze de uitspraak, en de voordracht vastlegden. Voor ons ziet dit er nu uit als
streepjes en puntjes rond de Hebreeuwse letters. Onderstaand staat
het e.e.a. uitgelegd.
LET OP, HET HEBREEUWS LEES JE VAN
RECHTS NAAR LINKS!!
Daarnaast
hadden ze een systeem bedacht om voor sommige woorden iets anders uit te
spreken dan datgene wat je daadwerkelijk leest. Eén van die woorden is
bijvoorbeeld de Naam van God. Hier maakte ze de afspraak dat, iedere keer
wanneer je deze leest, je hem uitspreekt als ADONAI. De echte naam bleef op die
manier verborgen.
Maar dit was ze niet genoeg, ze wilde de naam onuitspreekbaar maken. Dit deden ze door niet iedere medeklinker een klinkerteken mee te geven. Dit zag er dan zo uit,
De tweede letter heeft geen
klinkerteken en hiermee is dit woord onuitspreekbaar. En dus ook de uitspraak
van de Naam van God niet te herleiden.
Nu zijn er verscheidene masoretische teksten bij ons bekend. Bijvoorbeeld de Leningrad codex en de Aleppo codex. En in deze teksten is het op een aantal plaatsen niet helemaal goed gegaan. Op deze plaatsen staan er wel 3 klinkertekens en is de utispraak wel helder. Als je bijvoorbeeld in de Leningrad codex(een masoretisch manuscript) kijkt, in genesis 3:14 daar zie je
(vaak wordt als argument aangedragen
dat het hier de klinkertekens van Adonai betreft, maar die zien er anders uit
Trouwens je hoort het in het
nederlands ook al, de eerste klinker is anders)
Ik
denk dat deze “fout” ontstaan is dorodat de schrijver in zijn hoofd meeleest en
de naam uitspreekt. Maar zijn hand mag deze uitspraak niet opschrijven, maar in
sommige gevallen is dit toch gebeurd. In de leningrad codex is dit ongeveer 50
keer gebeurd. Maar ook in andere masoretische geschriften vinden we deze
“verschrijving “terug. Bijna wekelijks
worden er nu nieuwe schriftplaatsen ontdekt.
Er is nog een derde klinkerteken variant, die kun je bijvoorbeeld
vinden in Ezechiël 14:4, daar vind je
Dit is vaak waar de combinatie
ADONAI YEHOVAH staat. Hier spraken de masoreten over ADONAI ELOHIEM. Het puntje
is een overblijfsel van de IE die de schrijver in zijn hoofd uitsprak.
Dit zou er namelijk zo uit moeten zien
Wat mij betreft is dit bewijs nummer 1!
2. Herkomst uitspraak JAHWEH
Als je gaat zoeken waar de naam JAHWEH vandaan komt, dan
kom je o.a. Uit bij Gesenius. Deze Gesenius heeft in de 18e eeuw een
lexicon gemaakt voor het Hebreeuws. Deze lexicon wordt door veel deskundigen
van de Hebreeuwse taal als één van de beste gezien. Gesenius zegt onder andere
het volgende over de uitspraak JAHWEH :
Gesenius stelt dat de uitspraak JAHWEH bij de Samaritanen
vandaan komt. Alleen de vraag is welke God aanbaden de Samaritanen.
De Samaritanen waren een mengelmoes van volkeren. Ze waren
in het land gebracht door de Assyrische koningen en hadden zich vermengd met de
Israëlieten die achter waren gebleven. In ”De oude geschiedenis van de Joden”
schrijft Flavius Josephus over ze. In boekXI:324 is te lezen hoe ze een tempel
bouwen op de berg Garizin. Waarna Josephus in Boek XII 259 dat dit een tempel
zonder naam is.
Vervolgens lezen we dat de Samaritanen tijdens de vervolging
onder Antiochus Ephipanes aanbieden om hun tempel naar de naam van Zeus
Hellenios te noemen(XII 261). Dit wordt gehonoreerd en voortaan is de tempel op
de berg Garizin een tempel voor Zeus Hellenios. Dit duurt voort tot de Griekse
oppergod wordt ingeruild voor de Romeinse oppergod. Vanaf dat moment is het een
tempel voor Jupiter.
Dus de Samaritanen hadden hun tempel naar de God Jupiter
genoemd en niet naar de God van Israël. Hoe kan het dan dat Gesenius zegt dat
Jahweh bij de samaritanen vandaan komt?
Dat zou heel simpel kunnen als je weet dat de romeinen
Jupiter niet als Jupiter kenden maar als
Jove Pater(spreek uit als Jowé Patér) of Jove. De Samaritanen noemden hun God
dus Jove. Zou het kunnen zijn dat de vroege kerkvaders gedacht hebben dat het
hier ging om de Naam van onze God .En dat ze toen ze de Samaritanen Jowé deze
klanken hebben opgeschreven als Jahweh?
Het 3e bewijs zijn wat mij betreft de namen die
de Godsnaam in zich hebben. Er zijn geen namen bekend die met Jah- beginnen
waarvan de betekenis met God heeft te maken . Aan de andere kant zijn er legio
namen die met Jo- beginnen en die wel iets zeggen over God.
Namen die bijvoorbeeld als betekenis hebben, God geeft,
Jonathan of God is Genadig, Johannes. Deze namen beginnen in het Hebreeuws met
YEHO. Namelijk YEHO-NATHAN, YEHO-CHANAN. Zelfs Jezus zijn Hebreeuwse naam
begint hiermee, YEHO-SHUA
Het eerste deel van deze namen bevatten een deel van Gods
naam! Vaak de eerste 3 letters. Hierin hoor je de uitspraak YEHOVAH terug.
Er zijn dan geen namen die beginnen met JAH, er zijn er wel
die eindigen op YAH of YAHOE. Deze namen zeggen wel iets over onze God. Maar
deze namen gebruiken zijn poetische naam, net als Hallelu- YAH dat doet.
Zoals gezegd zijn er nog meer redenen te noemen. Dit zijn
wat mij betreft de belangrijkste.
Binnenkort hoop ik hier ook nog bewijs aan toe te kunnen
voegen vanuit de hoek van de Joodse rabbijnen. Als iemand het kan weten dan
zijn zij het.