Zijn Naam!

Hand 9:15 Maar de Heer zei: ‘Ga, want hij is het instrument dat ik gekozen heb om mijn naam uit te dragen onder alle volken en heersers en onder al de Israëlieten. 16 Ik zal hem tonen hoezeer hij moet lijden omwille van mijn naam.’

Saulus wordt hier geroepen om het instrument te zijn, om de Heer Zijn naam uit te dragen! Zijn naam bekend te maken! Te lijden voor die naam!

Uit de het hele verhaal blijkt dat de Heer die hier bedoeld wordt, Jezus is. Jezus is hier de Heer die Saulus roept. Jezus is ook de naam die Saulus onder alle volken bekend moest maken, of niet?

Als je de betekenis opzoekt van de naam Jezus dan kom je op zoiets als redder. Als je echter de betekenis opzoekt van Zijn Hebreeuwse naam, Yeshua, dan kom je op iets veel mooiers. Namelijk, Yehovah is redder! Zijn naam wijst op Zijn Vader! De eeuwige, de schepper van hemel en aarde. Hij, Yehovah is redder!

Al wie Zijn Naam aanroept zal behouden worden! Joel 2:32

De eerste…..

In Johannes 4 staat een wonderbaarlijke gebeurtenis beschreven. Jezus moet door Samaria heen om in Galilea te komen. Onderweg, bij een bron, ontmoet Hij een vrouw en raakt in gesprek met haar. Tijdens dit gesprek gebeurt iets heel opmerkelijks. Nadat de vrouw Hem verteld dat ze de Messias verwacht, als diegene die alles zal uitleggen. Hierna geeft Jezus toe dat Hij het is op wie ze wacht. Dat Hij de beloofde Messias, die Christus genoemd wordt, is.

Vervolgens haalt de vrouw allerlei mensen uit de stad, die Jezus geloven om Zijn woord. Hij blijft daarna nog 2 dagen bij de Samaritanen. En op de derde dag vertrekt Hij weer naar Galilea. En daar wordt Hij ontvangen omdat ze gezien hadden wat Hij op het feest in Jeruzalem gedaan had!

De vrouw, waarmee Jezus praat, komt uit Samaria. Een landstreek tussen Judea en Galilea. Een gebied waar mensen woonden die geen Joden waren. Geen landgenoten van Jezus dus, en juist aan deze vrouw zegt Jezus als eerste van zichzelf dat Hij de Messias is. Niet aan een Jood, maar aan een heiden. En als Hij het verteld gelooft ze Hem direct op Zijn woord.

Bij de overige Samaritanen gaat dit net zo, ze geloven Hem om Zijn woord. Hij blijft zelfs  twee dagen bij hen en er komen vele tot geloof! Hierna gaat Hij weer naar Zijn volksgenoten.

Zoals ik eerder al liet zien dat de zegening van de zonen van Jozef over jou en mij gaat, zo gaat dit verhaal ook over jou en mij.

We leven in de tijd dat Jezus bij de heidenen is. De twee dagen dat Hij bij de Samaritanen is, zijn een beeld voor de 2 dagen van duizend jaar, 2.000 jaar, dat Hij onder de heidenen is. Dat Hij onder de heidenen Zijn lichaam uitroept. De heidenen zullen Hem geloven om Zijn woord, net zoals de Samaritanen deden. Na de 2 dagen zal Hij zich weer richten op Zijn volksgenoten. En die zullen Hem dan ontvangen om alle dingen die Hij in Jeruzalem heeft gedaan! Na twee dagen zullen ze Hem eindelijk aannemen als hun Messias!

Mooi toch? Dat er in de evangeliën al zichtbaar is hoe God met Jood en heiden Zijn weg gaat. Dat er ook hier al een plaats is ingeruimd voor jou en mij. Dat God niks doet zonder Zijn werk van te voren bekend te maken.

Einde verhaal zou je kunnen zeggen? Niet helemaal!

In Lucas 9 wordt ook over een ontmoeting tussen Jezus en de Samaritanen verteld. Nu heeft Jezus Zijn aangezicht gericht op Jeruzalem. Hij komt bij de Samaritanen en ze willen Hem niet ontvangen omdat Hij niet bij hun wil aanbidden, maar bij de Joden. Hij wil niet aanbidden op de berg Gerizim, maar in Jeruzalem.

In dit beeld ligt een waarschuwing voor ons. Op het moment dat de Messias Zijn oog weer richt op zijn volk, zou het kunnen zijn dat wij ons achtergesteld voelen. En net als de Samaritanen Hem dan niet meer willen ontvangen. En dat is nou net niet de bedoeling. Paulus schrijft hierover in Romeinen 15. Het is de bedoeling dat wij, samen met Zijn volk, Hem zullen loven en prijzen. We verheugen ons met Zijn Volk, want Hij is Diegene waar wij op hopen( Rom 15:9-12)

Wat maakt het uit?

Oke, Messias of Christus, wat maakt het uit? Die vraag heb ik al van diverse mensen gekregen.

Je kunt dit zelf zien in het stukje uit Hand 26:23, wat hieronder staat.

Handelingen 26:23

De Nieuwe Bijbelvertaling

Herziene Statenvertaling

NBG-vertaling 1951

 

23 namelijk dat de messias zou lijden en sterven en dat hij als eerste van de doden zou opstaan om aan zijn eigen volk en aan de heidenen het licht te verkondigen.’

23 namelijk dat de Christus moest lijden en dat Hij, als Eerste uit de opstanding van de doden, een licht zou aankondigen aan dit volk en de heidenen.

23 namelijk, dat de Christus zou lijden, en dat Hij als eerste uit de opstanding der doden het licht zou aankondigen en aan het volk en aan de heidenen.

In dit stukje zie je heel mooi dat de Christus moest lijden en dat Hij niet pas Christus werd toen Hij opgestaan en verheerlijkt was. Als je dan Messias invult, zoals de nieuwe Bijbelvertaling doet, dan zie precies om wie het gaat. Diegene waar Mozes en de profeten al op gewezen hadden. De Messias, waar Israël al die jaren naar uitgezien heeft. Ze hebben Hem niet herkend.

Maar doordat de Messias leed, kon Hij opgewekt worden en verheerlijkt worden en zo de redder van de gehele wereld worden.

Ineens zie je om wie het werkelijk gaat! Over wie Paulus het heeft als hij over Christus praat!

 

Christus of Messias of…….

In  Hand 4:25 wordt een gedeelte uit Psalm 2 aangehaald. Het is op zich al mooi om te zien hoe de discipelen de teksten uit de psalmen toepasten op hun Heer, Jezus. Maar voor ons zijn dit ook mooie plaatsen om Griekse woorden met Hebreeuwse woorden te vergelijken. In Hand 4:25 staat het volgende: 

 25 die door de heilige Geest bij monde van onze vader David, uw knecht, gezegd hebt:

Waarom hebben de heidenen gewoed

en de volken ijdele raad bedacht?

26 De koningen der aarde hebben zich opgesteld en de oversten zijn tezamen vergaderd

tegen de Here en tegen zijn Gezalfde.

Als we kijken naar het laatste gedeelte van vers 26 dan staat hier voor het woord Gezalfde in het Grieks het woord :

(bovenste woord is in het Grieks, daaronder in ons alfabet, daaronder de betekenis, onderaan de weergave in het Engels)

Je ziet hier al in het Engels het woord Christ staan en het is ook niet verwonderlijk dat wij dit woord doorgaans met Christus vertalen.

Als we naar het gedeelte kijken in Psalm 2 waar dit vers uit aangehaald wordt, dan vinden dit Griekse woord in het Hebreeuws. In het Hebreeuws luidt het woord:

In het Hebreeuws ontbreken de klinkers, maar toch is duidelijk het woord maschiach te herkennen. De bron van ons woord Messias. In het oude testament wordt het woord Messias kennelijk met Gezalfde vertaald, terwijl in het nieuwe testament de term Christus wordt gebruikt. In beide gevallen gaat het echter om het begrip Gezalfde. Mag je zeggen, twee woorden met dezelfde betekenis?

Ik denk het wel, zeker als je leest wat er in het Johannes evangelie over gezegd wordt. In Joh 1:42 roept Andreas het uit:

Wij hebben gevonden de Messias, wat betekent: Christus.

Johannes verteld, maar legt ook gelijk uit! 

Hij, Jezus, was vanaf het begin de beloofde Messias, de voorzegde Christus!

Hij is De Gezalfde!

 Gezalfd om Profeet, Koning en Hogepriester te worden.

Maar wanneer een vreemdeling bij u vertoeft…….

Vlak voordat het volk Israel het land Egypte werd uitgeleidt, stelde God het Pascha in. Het volk moest een lam in huis nemen, het dan slachten  en het bloed aan de deurpost smeren, zodat de verderfengel voorbij ging. Vervolgens werd het lam opgegeten met bittere kruiden en ongezuurd brood. God maakte er een inzetting van, zodat Israel voor altijd aan deze dag zou denken. Vanaf die dag vieren ze in Israel  ieder jaar het Pascha, en denken ze terug aan dat geweldige moment dat God zijn volk uitredde.

God gaf aan hoe het feest gevierd moet worden en zoals je onder kunt lezen, ook door wie.

Exodus 12

43 De HERE zeide tot Mozes en Aäron: Dit is de inzetting van het Pascha: geen enkele vreemdeling mag ervan eten. 44 Iedere slaaf, die door iemand voor geld is gekocht, mag er eerst van eten, wanneer gij hem besneden hebt. 45 Een bijwoner en een dagloner mogen er niet van eten. 46 In één huis zal het gegeten worden; gij zult van het vlees niets uit het huis naar buiten brengen; geen been zult gij ervan breken. 47 De gehele vergadering van Israël zal dit vieren. 48 Maar wanneer een vreemdeling bij u vertoeft en de HERE het Pascha wil vieren, dan zal ieder van het mannelijk geslacht, die bij hem behoort, besneden worden; eerst dan mag hij naderen om het te vieren; hij zal gelden als in het land geboren. Maar geen enkele onbesnedene mag ervan eten. 49 Eénzelfde wet zal gelden voor de geboren Israëliet en voor de vreemdeling, die in uw midden vertoeft.

50 Alle Israëlieten deden aldus; zoals de HERE Mozes en Aäron geboden had, zo deden zij. 51 En op deze zelfde dag leidde de HERE de Israëlieten uit het land Egypte, volgens hun legerscharen.

Net als in het verhaal van Jozef, schuilt er in het lam wat tijdens het pascha wordt geslacht een geweldig beeld. Het beeld van ons Paaslam, Jezus. Niet alleen vervulde hij het Pascha letterlijk, op de dag en uur nauwkeurig.  Hij was het perfecte lam,  waarvan geen been gebroken werd. Maar Hij was tevens het lam waarvan het bloed werd vergoten zodat het verderf voorbij gaat.   

Wat ik des te mooier vind in dit beeld is als je leest in exodus 12, wie er aan het Pascha mogen deelnemen en wie niet! Wat mij opviel in dit stukje is dat een onbesnedene in geen geval deel mocht nemen aan het Pascha. Het Pascha is alleen voor besnedenen! Terwijl je op veel plaatsen leest dat de vreemdeling onder Israel mocht wonen, lees je hier dat hij besneden moet worden voordat hij deel mag hebben aan het Pascha.

Onwillekeurig moet ik denken aan de woorden die Paulus schrijft in Kolossenzen 2.

11 In Hem zijt gij ook met een besnijdenis, die geen werk van mensenhanden is,

We zijn niet langer meer  vreemdelingen en bijwoners! Wij mogen toch deelhebben aan het Pascha! Deelhebben aan dat ene Paaslam, aan de messias, Jezus!

…….zullen mij als Ruben en Simeon zijn...

 

Eén van de mooiste beelden van onze Heer Jezus, is het leven van Jozef!

De meesten kennen het verhaal van Jozef. Hoe hij in de put gegooid en verkocht wordt door zijn broers, waarna hij in Egypte terecht komt en uiteindelijk onderkoning wordt. Hier kan hij een plaats bereiden voor zijn broers om uiteindelijk de redder van zijn broers te worden. Naast zijn broers blijkt hij ook de redder van de hele wereld te zijn. Doordat hij, met Gods hulp, de Farao zijn droom kon uitleggen. Jozef bouwde voorraadschuren en sloeg daar graan in op, voor het moment dat er hongersnood uitbrak en er voldoende graan was voor iedereen!

Net als Jozef werd onze Heer, Jezus,  verkocht door zijn broeders en aan het kruis ter dood gebracht! Hierna is Hij uit het graf opgestaan en opgevaren naar de hemel om daar plaats te nemen aan de rechterhand van God, de Vader, om een plaats te bereiden voor zijn broeders. Als Hij zijn broeders weer in zijn armen zal sluiten zal Hij huilen, net als Jozef deed. Hierna zal blijken dat diegene die ze overgegeven hebben, niet alleen een redder van het volk Israël zal zijn, maar van de hele wereld.

Zoals ik zei, een geweldig beeld! Maar er is meer……..

Volgens mij is er in dit beeld is ook een plaats voor jou en mij weggelegd. Dit vindt je in Genesis 48. Hier staat het verhaal van de zegening van Jozefs Zonen.

Naast Jakob zijn eigen zonen, zegent hij namelijk ook de zonen van Jozef.

  

Toen ik het verhaal hierover in Genesis 48 las viel mij in het bijzonder vers 5 op.

5 En nu, uw beide zonen, die u in het land Egypte geboren zijn, voordat ik tot u naar Egypte gekomen was, zij zijn de mijne; Efraïm en Manasse zullen mij als Ruben en Simeon zijn.

Jozef heeft zijn zonen gekregen op het moment dat Jakob niet wist dat hij nog in leven was, toen Jozef in Egypte was! En Jakob rekent ze als zijn eigen kinderen.

Als je het beeld van Jezus doortrekt, kun je dan zeggen dat Jezus er zonen bij krijgt terwijl Israël niet eens weet dat Hij nog in leven is? Zoals Jakob destijds niet wist dat Manasse en Efraim geboren werden, zo is Israël zich er niet van bewust dat er broers bij zijn gekomen. Pas toen Jakob zag dat Jozef nog leefde, leerde hij zijn kleinzoons kennen. Zo zal Israël straks als ze hun Messias zullen zien komen, zien dat ze er broers bij hebben gekregen, wij! En die broers die zullen zijn als Ruben en Simeon!  

Noot 1. Volgens mij is dit het geheim waar Paulus naar verwijst in Efe 2. Waar hij zegt dat wij geen vreemdelingen of gasten meer zijn

Noot 2. In de bijbel staat Egypte vaak als beeld voor de hedenvolken. Efraim en Manasse zijn dus onder de heidenvolken verwekt!