Halleluja

In de companion bijbel staat bij psalm 104:35 het volgende over Hallelujah geschreven:

Praise ye THE LORD- Heb. Hal^elu-jah. Dit is de eerste keer dat “Hallelujah” in het oude testament voorkomt in het Oude Testament. De Talmud en de Midrash maken ons erop attent dat het is verbonden aan de ondergang van de goddelozen. We moeten opmerken dat dit ook het geval is met de eerste keer in het Nieuwe Testament (Ope 19 : 1,2)

Bullinger wijst ons hier op het feit dat Hallelujah in Psalm 104:35 en in Openbaring 19:1,2, volgens de joodse traditie verbonden is met Gods oordeel over de goddelozen. Dit mag op zich juist zijn, maar is dit een reden voor ons om het woord Hallelujah niet meer te gebruiken?

Dit is een korte studie naar de herkomst en gebruik van het woord

Alleen Woord Gods

Het is goed dat Bullinger naar de Talmoed en de Midrash verwijst, maar voor mij telt alleen het Woord van God! Ik zal me dus beperken tot de bijbel en kijken wat daar te vinden is met betrekking tot het gebruik van het woord Hallelujah.

Op de volgende plaatsen kun je het woord vinden:

Ogenschijnlijk komt het woord dus alleen in de Psalmen voor en in openbaring. Maar schijn bedriegt. Het is namelijk in het Hebreeuws niet 1 woord maar twee woorden. Hallelu en Yah, in het nederlands Halleluja. 

Laten we beginnen met Yah. Mozes gebruikt deze poëtische vorm van de naam van God, Yehovah, in zijn lied na de doortocht door de schelfzee, exo 15:2. Ook Jesaja gebruikt het een aantal keer.

En natuurlijk zien we het terug als uitgang bij een heleboel namen. Zoals bijvoorbeeld Mattanja, berechja, gedalja, nehemia.

Ook Hallelu komen we op andere plaatsen tegen. Het is een vervoeging van het werkwoord prijzen of loven. In dit geval betekent het zoiets als Prijst gij of looft gij.

Samengevoegd geeft het: Prijst Yah!!

Een roep van enthousiasme, een roep om de schepper van Hemel en Aarde te prijzen en te loven. Maar is hier ook aanleiding toe?  Is het zoals Bulinger schrijft altijd in verband te brengen met de ondergang van de goddelozen of wordt het ook anders gebruikt?

Hier maak ik me er makkelijk vanaf, want dit kan eigenlijk iedereen zelf controleren op alle plaatsen waar het voorkomt, zie de lijst hierboven. Ik wil alleen hieronder de kortste Psalm noemen, dan mag u zelf een oordeel vellen.

Psalm 117

1Looft de Here, alle gij volken,

prijst Hem, alle gij natiën;

2want zijn goedertierenheid is machtig over ons,

en des Heren trouw is tot in eeuwigheid. Halleluja.

….Toch Hebreeuws? II

In mijn vorige blog gaf ik aan dat er sterke vermoedens zijn dat Mattheüs zijn evangelie in het Hebreeuws schreef. Dat is niet nieuw! In de derde eeuw na Christus beweerde Eusebius dat Mattheüs zijn evangelie in het Hebreeuws schreef!En hij had dat weer van Papias, deze kerkvader leefde rond het jaar 100 en kon het dus weten! Helaas zijn de geschriften van Papias verloren gegaan, dus kunnen we het niet uit eerste hand lezen.

In een andere tekst schrijft Eusebius het volgende: “Barthelomeüs had gepredikt en liet daarna het geschrift van Mattheüs achter in zijn originele Hebreeuwse taal”.

Volgens Eusebius is het duidelijk, Mattheüs schreef zijn evangelie in het Hebreeuws. Maar hoe belangrijk is dit eigenlijk, wij lezen het toch in het Nederlands?

Het zou belangrijk kunnen zijn als het Hebreeuws iets anders zegt dan het Grieks. Dit is bijvoorbeeld het geval bij Mattheüs 5:4 waar bij ons in de NBG staat:

4 Zalig die treuren, want zij zullen vertroost worden.

In het Hebreeuws echter staat er wachten in plaats van treuren. Dit geeft de zin een heel andere lading.  

 

4 Zalig die wachten, want zij zullen vertroost worden.

En dan is er ineens een verband te zien tussen Jezus Zijn woorden en de woorden van de profeten. Ineens zie je dat Jezus hetzelfde zegt als Jesaja. Ze hebben het over diegene die op God wachten. 

Neem bijvoorbeeld Jesaja 30:18

18 Daarom verlangt de Here ernaar u genadig te zijn, en daarom zal Hij Zich verheffen om Zich over u te ontfermen, want de Here is een God van recht; welzalig allen die op Hem wachten. 19 Want gij volk, dat op Sion, in Jeruzalem, woont, gij zult niet blijven wenen. Hij zal u zeker genadig zijn op uw luid geroep; zodra Hij dat hoort, zal Hij u antwoorden.

Er zijn nog veel meer plaatsen in het oude testament waar een verband wordt gelegd tussen zalig zijn en wachten, zie bijvoorbeeld Daniel 12:12. Ineens is het duidelijk dat Jezus Zijn woorden niet zomaar ergens vandaan komen. Ze sluiten aan bij wat de profeten voor Hem gezegd hebben.

Dit maakt voor mij het Hebreeuwse Mattheüs zo mooi.  Jezus beroept zich op de schriften, maar spreekt ze ook na. Hij vult ze als het ware in. Hij laat zien hoe je kan leven vanuit die schriften.

En als je dan kijkt naar wat dit vers zegt. Zalig die wachten, want zij zullen vertroost worden! Wachten wij, en de hele schepping met ons, niet op Hem, om vertroost te worden? Fantastisch om die woorden te horen uit de mond van de Messias.

….Toch Hebreeuws?

Door de jaren heen is er veel gezegd en geschreven over het Mattheüs evangelie. Het is het evangelie waarin Jezus als koning wordt beschreven. Het is het evangelie waarin de Bergrede staat, het onze vader en ook de rede over de laatste dingen. Ook wordt er gesproken over het koninkrijk der hemelen waar in de andere evangeliën gesproken wordt over het koninkrijk Gods.

Wat bijna niemand weet is dat er de laatste jaren geruchten opduiken over het feit dat het Mattheüs evangelie oorspronkelijk in het Hebreeuws geschreven zou zijn. Er duiken namelijk steeds meer Hebreeuwse manuscripten op van het Mattheüs evangelie. Wereldwijd zijn er al 28 gevonden. Deze manuscripten worden onderzocht door taalwetenschappers en sommigen komen tot de conclusie dat het Mattheüs evangelie oorspronkelijk in het Hebreeuws geschreven is en later naar het Grieks vertaald zou zijn. 

In de komende blogs wil ik daar wat over schrijven. Ik zelf denk namelijk dat er wel een kern van waarheid in zou kunnen zitten. Jezus riep Paulus immers in het Hebreeuws, hand 26:2. Paulus sprak de menigte toe in het Hebreeuws, hand 22:2. Spraken zij alleen bij deze gelegenheid Hebreeuws of sprak iedereen Hebreeuws in die tijd? Ik denk het laatste. 

Bijvoorbeeld de aankondiging die de engel aan Jozef doet in Mattheüs 1:21: Zij zal een zoon baren en gij zult Hem de naam Jezus geven. Want Hij is het, die zijn volk zal redden van hun zonden.

In het Grieks slaat dit nergens op. Er is geen verband tussen Jezus zijn naam en het feit dat Hij zijn volk zal redden. Jezus betekent namelijk helemaal niets in het Grieks en dus is niet duidelijk wat dit met het redden van Zijn volk te maken heeft. In het Hebreeuws echter is het verband meteen duidelijk. Jezus zijn naam wordt dan Yeshua, wat betekent  “Yehovah Redt”  en dan is er ineens duidelijk waarom er staat want Hij zal Zijn volk redden.

Dit zijn maar een paar argumenten, maar wel het overwegen waard. Ik wil er eigenlijk geen discussie over voeren.

 

Maar misschien moet u deze blog gewoon maar af en toe lezen. Dan wordt misschien duidelijk waarom ik geloof in een oorspronkelijk in het Hebreeuws geschreven Mattheüs evangelie. Ineens is er dan namelijk een duidelijk verband tussen Jezus Zijn woorden en de woorden van de profeten voor Hem. Ineens wordt het dan duidelijk waar Jezus eigenlijk voor bid in het Onze Vader. Ineens vallen onverklaarbare tegenstellingen weg, zoals in Mattheüs 23. Maar bovenal wordt duidelijk dat de Bijbel 1 geheel is en dat het nieuwe testament verder gaat waar het oude ophoudt. En dat deze twee testamenten onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Een mooie speurtocht kan ik uit ervaring zeggen. Ik hoop u daarin mee te nemen. Mocht dit echter te langzaam gaan, of wilt u het horen van echte kenners, dan kan ik de volgende linken van harte aan bevelen.

Nehemia Gordon over de Hebreeuwse Mattheus  (Helaas in het Engels)

Keith Johnson over de woorden van Jezus (helaas ook in het Engels)

Hebreeuwse namen en hun betekenis 20 april

Num 13:16 Dit zijn de namen der mannen, die Mozes uitzond om het land te verspieden; en Mozes noemde Hosea, de zoon van Nun, Jozua.

Dit heb ik nooit geweten, kennelijk heb ik er altijd overheen gelezen. Mozes verandert de naam van Hosea in Jozua! Waarom deed Mozes dat? Wat betekende dat voor Jozua? En wat heeft dit te maken met onze Heer, Jezus?

Op 20 april ben ik onder andere op de bovenstaande vragen ingaan. Ik wil op deze avond naar een aantal aspecten kijken m.b.t. Hebreeuwse namen, hun betekenis en het belang van die betekenis. Waarom heet Samuel bijvoorbeeld Samuel? En waaraan dachten de ouders van Debora toen ze haar die naam gaven? Waarom eindigen zoveel namen met –el of -ia? Gabriel, Michael, Daniel, nehemia, jeremia? Moeten we hier iets mee of niet? Zegt het iets over de persoon zelf? Wat zegt het nog meer?

Het zegt in ieder geval vaak wat over God! En dat is leuk om te ontdekken. De mensen die die namen gaven wilden er iets mee uit drukken. Het verhaal achter die namen is een verhaal op zich. Soms gaat het om een wens voor het kind, soms een gevolg van iets, soms is de naam zelfs profetisch. Samen met u wil ik op zoek gaan naar die verhalen. En hopelijk heeft dat bij u dezelfde uitwerking als bij mij. Verwondering en bewondering voor Zijn grootheid en de grootheid van Zijn Naam!

 Audio opname 20 april

Video opname 20 april deel 1

Video opname 20 april deel 2

 

Hieronder de presentatie