Zie je Hem lopen? Met dat kruis op zijn rug en die
doornenkroon? Je kent het lied vast. Een geweldig lied, altijd mooi om te
zingen. Vooral in het derde couplet waar je een toon hoger gaat zingen en
zingt: “Hij is koning en God tot in eeuwigheid! Hij is Jezus de hoogste Heer”
Maar sinds ik in Jeruzalem ben geweest kijk ik anders tegen
dit lied aan. Ik heb daar gelopen op die straten. Ik heb op dezelfde stenen
gestaan als Jezus. Ik heb dezelfde bergen gezien als Hij. Sinds die tijd ben ik
ook anders tegen, mijn Heer, Jezus aan gaan kijken. Heb ik nog meer bewondering
voor Hem. Voor datgene wat Hij gedaan heeft!
Heb je er wel eens bij stil gestaan wat daar gebeurde? Wie
daar gekruisigd werd? Natuurlijk, zul je zeggen, dat was de Zoon van God. Maar
denk eens verder, als er ooit iemand is geweest die zoiets niet verdiende dan
is dat Jezus geweest.
Hij koos ervoor om mens te worden, om onder Zijn volk wonen.
Hij ging rond, gaf onderwijs, genas de zieken, wekte doden op en sprak van
liefde voor je naaste. Hij ontfermde zich over diegene die moe waren. Hij was
zelf voortdurend bezig met Zijn naaste.
Hoe moet hij zich gevoeld hebben toen Hij verraden werd door
diezelfde naaste? Wat zal er door Hem heen zijn gegaan. Nadat ze Hem eerst
hadden binnengehaald als koning. En daarna ten onrechte opgepakt, veroordeeld
en gekruisigd! Verraden door één van zijn vrienden, in de steek gelaten en
verloochend door de rest. Bespot en gehoond door diegene waar Hij zich naar uit
gestrekt had. Hoe zou jij je voelen? Zou je wild om je heen gaan slaan? Gaan
schelden? Jezus deed dat allemaal niet! Jezus zei niks. Hij liet zich slaan en
verdedigde zich niet. Hij genas nog iemand die hem gevangen kwam nemen. Zelfs
vlak voordat Hij stierf vroeg Hij vergeving voor hun daden. Hij liet zich
vernederen en doden voor mij, en voor jou!
Nu roept Paulus ons in 1 kor 11:1 op om zijn
navolger te worden, zoals hijzelf Jezus navolgt. Zou Paulus dan ook bedoelen
dat we, net als Jezus moeten reageren
als we ten onrechte bejegend worden? Als mensen ons dingen in de schoenen
schuiven die onterecht zijn? Ook al is het nog zo oneerlijk? Om als Jezus de
minste te willen zijn?
Zou Paulus dat bedoelen? Wat denk jij?
(wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten